Σήμερα θα μιλήσουμε για το πώς να φροντίσετε τον κήπο σας.

Μην ανησυχείτε είστε ακόμη στο σωστό site! Δεν είστε σε ιστότοπο κηπουρικής. Θα σας εξηγήσω αμέσως

Κάθε Απρίλιο ασχολούμαι με τα λουλούδια της βεράντας μου. Φαντάζομαι ότι πολλοί από εμάς όταν μπαίνει η άνοιξη δίνουμε φροντίδα στα φυτά μας.

Ετσι και εγώ ασχολήθηκα με τα φυτά και λουλούδια που έχω στη βεράντα μου. Μου αρέσει αυτή η δραστηριότητα γιατί η ενασχόληση με τα φυτά και το χώμα μου δίνει μια αίσθηση “γείωσης” και είναι μια από τις δραστηριότητες που μπορώ να βάλω την προσοχή μου σε όλες τις αισθήσεις, είναι φάρμακο για το στρες, μου δίνει ενέργεια και καλλιεργεί την προσοχή μου

Δηλαδή πρακτική mindfulness και κηπουρική την ίδια στιγμή!

🌿

Καθώς φρόντιζα τα φυτά, ξαναθυμήθηκα την ιδέα ότι ο νους μας είναι ακριβώς όπως και ένας κήπος. Χρειάζεται και αυτός συχνή φροντίδα.

Ακόμη και αν δεν ασχολείστε με την κηπουρική, θα καταλάβετε εύκολα τη σύνδεση μεταξύ του κήπου και του νου μας.

Ας δούμε τα βήματα που χρειαζόμαστε για να έχουμε έναν νου (κήπο) υγιή.

1. Πρόθεση: Το πρώτο βήμα είναι να αποφασίσετε τι σπόρους θέλετε να φυτέψετε. Ιδιότητες όπως καλοσύνη, συμπόνια, προσοχή, χαρά είναι οι σπόροι που θα δώσουν στον κήπο ένα ωραίο χρώμα και υγεία. Η πρόθεσή μας είναι προϋπόθεση για να δημιουργήσουμε έναν τέτοιο κήπο.

2. Παρατήρηση: Παρατηρήστε τι τελικά φυτεύετε! Μπορεί να θέλουμε να φυτέψουμε καλούς σπόρους, αλλά πολλές φορές φυτεύουμε το “εγώ” μας. Ολοι μας είμαστε ικανοί να φυτέψουμε άγχος, κακία, απληστία. Παρατηρήστε τι ακριβώς φυτεύετε στο νου σας καθημερινά.

3. Υπομονή: Aφού φυτέψετε τους σπόρους, το επόμενο βήμα είναι να ποτίζετε συχνά το χώμα. Για το νου αυτό σημαίνει να υπάρχει μια καθημερινή πρακτική mindfulness. Μερικές φορές θέλουμε το φυτό να μεγαλώσει σε μια ημέρα. Αυτό δεν είναι δυνατόν. Χρειάζεται υπομονή. Η δική μας δουλειά είναι να κάνουμε την πρακτική και ο σπόρος θα μεγαλώσει.

4. Βγάλτε τα ζιζάνια: Καθώς περιποιείστε τον κήπο κοιτάξτε για ζιζάνια. Πολλά διαφορετικά ζιζάνια μπορούν να παρουσιαστούν: θυμός, ενοχές, ντροπή, συμπεριφορές που δεν μας αρέσουν, αρνητική κριτική και σκληρή αυτοκριτική, ετικέτες που βάζουμε στον εαυτό μας και τους άλλους κ.α. Επειδή τα ζιζάνια παρουσιάζονται χωρίς να το καταλαβαίνουμε, καλό είναι να είμαστε όσο περισσότερο παρόντες στο τι αναδύεται στο νου μας την κάθε στιγμή.

5. Παύση: Aνά τακτά χρονικά διαστήματα κάνετε μια παύση και παρατηρήστε τον κήπο του νου σας και αναστοχαστείτε:

“Μεγαλώνει ο κήπος μου σύμφωνα με την πρόθεσή μου;”
“Τι χρειάζεται να πετάξω;”(ίσως την αγωνία να έχω γρήγορα αποτελέσματα)
“Τι χρειάζεται να προσθέσω;” (ίσως λίγο περισσότερο χιούμορ; η πρακτική δεν είναι πάντα σοβαρή)

6. Σύνδεση: Συνδεθείτε με τον κήπο του νου σας. Ο κήπος (ο νους) δεν είναι ένα άψυχο πράγμα. Έχει τη δική του ζωή και είναι σημαντικό να μπορούμε να γνωρίζουμε τη “γεύση” που έχει.
Για να το κάνετε αυτό ρωτήστε τον εαυτό σας

Πώς νιώθω με τον κήπο μου;”
“Με ποιον τρόπο συνδέομαι με το κήπο του νου μου;”
“Τι συναισθήματα αναδύονται; χαρά, ευγνωμοσύνη, ικανοποίηση”

Ζιζάνια στον κήπο του νου μας εμφανίζονται καθημερινά: αρνητικές σκέψεις, ιδέες, απόψεις. Είναι αναπόφευκτο για όλους μας. Για το λόγο αυτό χρειαζόμαστε λίγα λεπτά καθημερινής πρακτικής για να μπορέσουμε να τα ξεριζώσουμε.