Είχα μια συζήτηση προχθές με έναν συνεργάτη μου, και ήρθε η κουβέντα για κάποιους στα κοινωνικά δίκτυα που όταν διαφωνούν με κάτι, γράφουν προσβλητικά και επιθετικά. Μου είπε ότι τους ονομάζουμε “haters” (να κάτι που δεν ήξερα!)
Μου έλεγε μια περίπτωση όταν κάποιος του μίλησε προσβλητικά και ο συνεργάτης μου του είπε: “δεν είναι σωστό να μου μιλάς με αυτόν τον τρόπο“, και ο άλλος απάντησε “τουλάχιστον αυτό που σου λέω είναι ειλικρινές“.
Δηλαδή αν μιλάμε ειλικρινά μπορούμε να μιλάμε όπως θέλουμε;
Τι ακριβώς μπέρδεμα υπάρχει εδώ;
Θυμάμαι κάποια στιγμή που κάποιος (το δυστύχημα είναι ότι ασχολείται και με το Mindfulness), μου έγραψε ένα από εκείνα τα “σεντόνια” στο mail (τόσο μακρύ ήταν) και όλη η γραφή ήταν όλο προσβολές και ένας χείμαρρος από ανεξέλεγκτο συναίσθημα, λέγοντας ότι αυτή ήταν η έκφραση του θυμού του.
Δηλαδή σαν να λέμε ότι για να εκφράσω το θυμό μου θα πρέπει να κάνω “εμετό” στο πρόσωπο του άλλου!
Για αυτό σήμερα θα ήθελα να πω δύο λόγια για το τι σημαίνει “Ορθός λόγος” στο mindfulness. Μην μπερδεύστε με τον Ορθό Λόγο της αρχαιότητας.
Ο ορθός λόγος είναι μια θεμελιώδης πρακτική στο mindfulness για την προσωπική μας ανάπτυξη.
Θεωρείται ένα ισχυρό εργαλείο που μπορεί είτε να βοηθήσει είτε να βλάψει τον εαυτό μας και τους άλλους
Ο “ορθός λόγος” έχει 4 συστατικά.
-
Αποφυγή από τα ψέματα
Αυτό σημαίνει αποφυγή ομιλίας που έχει σκοπό να εξαπατήσει, να συκοφαντήσει ή να βλάψει τους άλλους. Τα ψέματα μπορούν να εμφανιστούν με διαφορετικές μορφές. Τα χειρότερα είναι αυτά που το κίνητρο τους είναι η απληστία και το μίσος.
Το ψέμα με κίνητρο την απληστία αποσκοπεί στην απόκτηση κάποιου προσωπικού οφέλους. Το ψέμα με κίνητρο το μίσος έχει σκοπό να πληγώσει και να βλάψει τον άλλο.
Το αντίδοτο είναι η ειλικρίνεια. Σκεφτείτε το. Στην καθημερινότητά μας όταν κάτι απασχολεί πολύ το νου μας (ιδιαίτερα με κάποιον άλλον), μόνον όταν του λέμε πώς νιώθουμε πραγματικά, μπορεί ο νους μας να ηρεμήσει
2. Αποφυγή συκοφαντικής συνομιλίας
Είναι ο λόγος που δημιουργεί εχθρότητα και διχασμό, αποξενώνει ένα άτομο ή μια ομάδα από μια άλλη. Τα κίνητρα πίσω από μια τέτοια ομιλία είναι γενικά η δυσαρέσκεια για την επιτυχία του άλλου και χρησιμοποιείται υποτιμητικός λόγος.
Επίσης σε αυτό το είδος ομιλίας μπορεί να υπάρχει η πρόθεση να πληγώσει κάποιος τον άλλο.
Αντίδοτο είναι ο λόγος που προάγει την αρμονία και τη σύνδεση. Αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει η ομιλία να προέρχεται από ένα νου με καλοσύνη και φιλικότητα.
3. Αποφυγή σκληρής γλώσσας
Ο σκληρός λόγος εκφέρεται με θυμό, με σκοπό να προκαλέσει πόνο στον ακροατή. Μια τέτοια ομιλία μπορεί να πάρει πολλές μορφές.
Για παράδειγμα μπορεί να είναι υβριστική, ή προσβλητική πληγώνοντας τον άλλο και μειώνοντας την αξιοπρέπεια του ή να υπάρχει σαρκασμός και ειρωνεία κάτι που προκαλεί πόνο.
Αντίθετα, ο συμπονετικός και ήπιος, λόγος υποστηρίζει τους άλλους. Η ευγενική και καλοσυνάτη ομιλία είναι μια σημαντική πρακτική που καλλιεργεί την ενσυναίσθηση, την κατανόηση και τον αμοιβαίο σεβασμό.
Βοηθά στη δημιουργία μιας ατμόσφαιρας εμπιστοσύνης μεταξύ των ανθρώπων
4. Αποφυγή φλυαρίας
Το τέταρτο συστατικό είναι η αποφυγή του επιπόλαιου λόγου, οι άσκοπες κουβέντες χωρίς νόημα. Αυτό σημαίνει ότι καλό είναι να μην μιλάμε παρορμητικά ή ακατάλληλα.
Το να μιλάμε την κατάλληλη στιγμή απαιτεί βαθιά κατανόηση του εαυτού μας και των άλλων, και είναι μια σημαντική πρακτική που προάγει την αρμονία και την αμοιβαία κατανόηση.
Ο “ορθός λόγος” είναι ένα ουσιαστικό συστατικό μιας ζωής που βασίζεται στη σοφία, τη συμπόνια και την ηθική.
Φυσικά υπάρχουν φορές που η άμεση, έντονη ομιλία είναι απαραίτητη ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που η συμπεριφορά κάποιου δεν έχει ακεραιότητα και ηθική.
Η ομιλία μπορεί να προσφέρει σοφία, να θεραπεύσει, να διαιρέσει, να φέρει ειρήνη ή να χρησιμοποιηθεί για να καταστρέψει ζωές, να δημιουργήσει εχθρούς και να ξεκινήσει πολέμους.
Επειδή ζούμε σε έναν κόσμο που η ομιλία είναι σκληρή και διχαστική, η εξάσκηση του ορθού λόγο είναι σημαντική στην καθημερινότητα μας.
Μία ιστορία για τους “haters” των κοινωνικών δικτύων
Μια φορά ένας δάσκαλος δίδασκε σε ένα χωριό. Ξαφνικά κάποιος εξαγριωμένος νέος έτρεξε προς το μέρος του για να τον προσβάλει λέγοντας: “Είσαι απατεώνας. Είσαι ηλίθιος όπως όλοι οι άλλοι. Δεν έχεις δικαίωμα να είσαι εδώ” .
Παραδόξως, ο δάσκαλος δεν αναστατώθηκε καθόλου από αυτές τις προσβολές. Αντίθετα, ρώτησε τον νεαρό: «Πες μου κάτι. Αν αγοράσεις ένα δώρο για κάποιον και αυτός αρνηθεί να το πάρει, τότε σε ποιον ανήκει αυτό το δώρο;».
Ο νεαρός ξαφνιάστηκε από την περίεργη ερώτηση. Αφού σκέφτηκε λίγο, απάντησε: «Αφού εγώ αγόρασα το δώρο, και ο άλλος αρνήθηκε να το πάρει, τότε μου ανήκει».
Ο δάσκαλος χαμογέλασε και κούνησε το κεφάλι του λέγοντας: «Πολύ σωστά. Το δώρο σου ανήκει. Με προσβάλλεις συνέχεια αλλά αρνούμαι να δεχθώ τις προσβολές σου. Έτσι, όπως και στην περίπτωση του δώρου, οι προσβολές γυρνάνε σε σένα. Είσαι ο μόνος που γίνεσαι δυστυχισμένος, όχι εγώ”.
