Τι σχέση μπορεί να έχει ο χρόνος με την ανεπάρκεια; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή
Ο χρόνος. Ένας αδιάκοπος συνοδοιπόρος, μερικές φορές φίλος και άλλες εχθρός. Πόσες φορές έχεις σκεφτεί “Δεν έχω αρκετό χρόνο” ή “Δεν προλαβαίνω να κάνω όλα όσα θέλω”; Και πόσο συχνά αυτό συνοδεύεται από την αίσθηση ότι και εσύ ο ίδιος δεν είσαι αρκετός;
Η σχέση μας με τον χρόνο είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αίσθηση της προσωπικής μας αξίας. Σε έναν κόσμο που μας ωθεί να κάνουμε περισσότερα, γρηγορότερα, και να είμαστε τέλειοι, η αίσθηση ότι δεν είμαστε αρκετοί μπορεί να γίνει μόνιμος σύντροφος.
Αλλά τι θα γινόταν αν μπορούσαμε να αλλάξουμε τη ματιά μας; Αν μπορούσαμε να δούμε τον χρόνο και τον εαυτό μας με περισσότερη αποδοχή και κατανόηση;
Ο Χρόνος ως Φίλος
Η κοινωνία μας συχνά μας διδάσκει να βλέπουμε τον χρόνο ως εμπόδιο ή ως πηγή άγχους. Ο χρόνος είναι χρήσιμος μόνο όταν “εκμεταλλεύεσαι κάθε λεπτό”. Όμως, τι θα συνέβαινε αν αλλάζαμε αυτήν την αφήγηση;
Στην πρακτική του mindfulness, ο χρόνος δεν είναι εχθρός αλλά απλώς ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο ζούμε. Αντί να αγωνιζόμαστε να προλάβουμε, μπορούμε να επιλέξουμε να κάνουμε παύσεις, να σταματάμε και να παρατηρούμε.
Όταν δίνουμε χώρο στις παύσεις, δημιουργούμε μια σχέση με τον χρόνο που βασίζεται στη ροή και όχι στην πίεση.
Είμαι Αρκετός Τώρα
Συχνά συνδέουμε την αξία μας με το τι κάνουμε και πόσο καλά το κάνουμε. Αυτή η σύνδεση όμως μας παγιδεύει σε έναν φαύλο κύκλο: όσο περισσότερο προσπαθούμε, τόσο περισσότερο νιώθουμε ότι αποτυγχάνουμε να ανταποκριθούμε.
Η αίσθηση του “είμαι αρκετός” ξεκινά από την αποδοχή του εαυτού μας όπως ακριβώς είμαστε αυτήν τη στιγμή.
Είναι μια στροφή από το “πρέπει να είμαι κάτι καλύτερο” στο “είμαι αρκετός όπως είμαι”.
Η αποδοχή δεν είναι μια παθητική κατάσταση αλλά μια ενεργή επιλογή να δεις τον εαυτό σου μέσα από έναν φακό συμπόνιας.
Ο Χρόνος και η Προσωπική μας Αξία
Όταν μαθαίνουμε να είμαστε αρκετοί, μαθαίνουμε και να είμαστε φίλοι με τον χρόνο. Δεν χρειάζεται να κάνουμε τα πάντα ή να είμαστε τέλειοι. Η ζωή δεν είναι ένας αγώνας δρόμου αλλά μια σειρά από στιγμές, γεμάτες δυνατότητες να συνδεθούμε με τον εαυτό μας και τους άλλους.
Ας ξεκινήσουμε τη νέα χρονιά με μια νέα προοπτική. Ας δώσουμε χώρο για παύσεις και ας αποδεχτούμε ότι είμαστε αρκετοί, ακριβώς όπως είμαστε. Αυτός ο συνδυασμός μπορεί να μας χαρίσει μια ζωή γεμάτη νόημα, σύνδεση και ηρεμία.
Εσύ πώς θα ήθελες να είναι η σχέση σου με τον χρόνο και τον εαυτό σου φέτος;
